Witwassen en ontneming: de beperkingen

Op 9 september 2014 wees de Hoge Raad het vierde arrest waarin een ontnemingsmaatregel was gebaseerd op een veroordeling voor witwassen. In alle vier de zaken wordt het arrest van het hof vernietigd.

Wat was er gebeurd?
De verdachte had een postzak van een Amsterdams advocatenkantoor gestolen. In de postzak zaten facturen waarop verdachte het rekeningnummer van het kantoor veranderde in zijn eigen rekeningnummer. Als gevolg kwamen de betalingen op zijn rekening en niet op die van het advocatenkantoor. Verdachte werd vervolgd en veroordeeld voor het medeplegen van witwassen door middel van het ontvangen van de bedragen op zijn rekening.

Hoge Raad
De Hoge Raad oordeelt dat de uitspraak in de ontnemingszaak onvoldoende is gemotiveerd. Daarbij overweegt de Hoge Raad dat geldbedragen die voorwerp zijn van witwassen daarmee niet ook direct wederrechtelijk verkregen voordeel zijn. Dat oordeel is conform de eerdere arresten van 19 februari 2013, 3 december 2013 en 4 februari 2014.

Profijtontneming bij gebruik van voorwetenschap

Op 8 juli 2014 verwierp de Hoge Raad het beroep in de ontnemingszaak inzake Parcom. Verdachte was veroordeeld door het Hof Amsterdam en had een ontnemingsvordering van € 115.943,17 opgelegd gekregen.

Feiten
Verdachte had kennis van het voornemen van Parcom om een deelneming van 21% in Qurius te nemen. Het ging om niet-beursgenoteerde aandelen die in handen van PTV en AAC waren. Het bod op deze B-aandelen werd op 18 december 2006 goedgekeurd door de aandeelhouders van Parcom. Op diezelfde dag kocht de verdachte 296.796 aandelen voor een bedrag van € 302.501,12 met een gemiddelde van € 1,016 per aandeel. Op 3 januari 2007 werd de beslissing van Parcom door Qurius gepubliceerd, hetgeen resulteerde in een slotkoers van € 1,410.

Witwassen: 3 tips voor de verdediging

Wanneer in een witwaszaak sprake is van een onbekend grondfeit, dan zal de verdediging veelal met een verhaal moeten komen. Dat verhaal moet een verklaring geven voor het geld. Aan de hand van de verklaring kan de rechter vaststellen dat het een legale herkomst heeft. Vaak is de legale herkomst moeilijk sluitend te bewijzen. Afspraken worden niet op papier gezet, er wordt een slordige administratie gevoerd etc. Hoewel de herkomst dan werkelijk legaal is, is dat dan niet evident. De verdediging moet dan terugvallen op de feiten en omstandigheden die wel vast staan. Van groot belang is het om de betrouwbaarheid van de verklaring niet te ondergraven door te terughoudend te zijn.